Vers trois heures, on frappa de nou

Vers trois heures, on frappa de nouveau. Elle demanda :
– Qui est là ?
Ce fut la voix de sa mère.
– C’est moi, mignonne, je viens voir comment tu vas.
Elle hésita. Que ferait-elle ? Elle ouvrit, puis se recoucha.
La marquise s’approcha, et parlant à mi-voix comme auprès
d’une convalescente :
– Eh bien, te trouves-tu mieux ? Tu ne veux pas manger un
œuf ?
– Non, merci, rien du tout.
Mme Obardi s’était assise près du lit. Elles demeurèrent
sans rien dire, puis, enfin, comme sa fille restait immobile, les
mains inertes sur les draps.
– Ne vas-tu pas te lever ?
Yvette répondit :
– Oui, tout à l’heure.
Puis d’un ton grave et lent :
– J’ai beaucoup réfléchi, maman, et voici… voici ma résolution.
Le passé est le passé, n’en parlons plus. Mais l’avenir sera
différent… ou bien… ou bien je sais ce qui me resterait à faire.
Maintenant, que ce soit fini là-dessus.

Hasil (Bahasa Indonesia) 1:

Sekitar jam tiga pagi, itu menyerang lagi. Dia bertanya:-Yang ada?Itu suara ibunya.-It's me, lucu, aku hanya melihat bagaimana Anda pergi.Dia ragu-ragu. Apa akan? Dia berbaring terbuka.Marquise mendekati, dan berbicara dengan lembut untukdari convalescent:-Yah, Anda merasa Anda lebih baik? Anda tidak mau makanTelur?-Tidak, terima kasih, tidak ada sama sekali.Nn. Obardi duduk di dekat tempat tidur. Mereka tetaptanpa mengatakan apapun, kemudian, akhirnya, putrinya tetap bergerak,tangan inert di seprai.-Anda tidak akan mendapatkan up?Yvette menjawab:-Ya, sepanjang waktu.Kemudian serius dan lambat nada:-Saya telah merenungkan, ibu, dan di sini... di sini adalah resolusi saya.Masa lalu adalah masa lalu, melakukan lebih banyak bicara. Tetapi masa depan akanberbeda... atau... atau aku tahu apa yang akan tetap harus dilakukan.Sekarang, itu adalah lebih dari itu.

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Tentang 3:00 kami menyerang lagi. Dia bertanya:
- Siapakah itu
. Itu suara ibunya
. - Ini aku, Sayang, aku datang untuk melihat bagaimana Anda
Dia ragu-ragu. Apa yang akan dia lakukan? Dia membuka dan kemudian berbaring lagi.
The Marquise mendekati dan berbicara lembut seperti
sebuah penyembuhan:
- Nah, apakah Anda menjadi lebih baik? Anda tidak ingin makan
telur?
- Tidak, terima kasih, apa-apa.
Ibu Obardi duduk dekat tempat tidur Mereka tetap
tanpa berbicara, kemudian, akhirnya, sebagai putrinya tetap bergerak,
tangan lembam di seprai.
? - Jangan kau pergi bangun
Yvette menjawab
-. Ya, sekarang
Lalu serius dan lambat:
- saya pikir banyak, Mom, dan di sini ... inilah resolusi saya.
Masa lalu adalah masa lalu, tidak ada lagi tentang hal itu. Tapi masa depan akan
berbeda ... atau ... atau aku akan tahu apa yang saya lakukan.
Sekarang di atasnya.