Qui qu’a pu mettre le feu ?Et moi,

Qui qu’a pu mettre le feu ?
Et moi, devinant tout à coup, je prononçai :
– Marius !
Et le vieux comprit. Il balbutia :
– Oh ! Jésus-Marie ! C’est pour ça qu’il n’est pas rentré.
Mais une pensée horrible me traversa l’esprit. Je criai :
– Et Céleste ? Céleste ?
Il ne répondit pas, lui, mais la maison s’écroula devant
nous, ne formant déjà plus qu’un épais brasier, éclatant, aveuglant,
sanglant, un bûcher formidable, où la pauvre femme ne
devait plus être elle-même qu’un charbon rouge, un charbon de
chair humaine.
Nous n’avions point entendu un seul cri.
Mais, comme le feu gagnait le hangar voisin, je songeai,
tout à coup, à mon cheval, et Cavalier courut le délivrer.
À peine eut-il ouvert la porte de l’écurie qu’un corps souple
et rapide, lui passant entre les jambes, le précipita sur le nez.
C’était Marius, fuyant de toutes ses forces.
L’homme, en une seconde, se releva. Il voulut courir pour
rattraper le misérable ; mais, comprenant qu’il n’y parviendrait
point, et affolé par une irrésistible fureur, cédant à un de ces
mouvements irréfléchis, instantanés, qu’on ne saurait ni prévoir
ni retenir, il saisit mon fusil resté par terre, tout près de lui,

Hasil (Bahasa Indonesia) 1:

Itu bisa menyalakan?Dan saya menebak-nebak tiba, yang diucapkan:-Marius!Dan melihat lama. Ia terbata-bata:-Oh! Jesus-Marie! Itu sebabnya tidak dikembalikan.Tapi pikiran mengerikan berkelebat melalui pikiran saya. Aku menangis:- Dan Celeste? Celeste?Katanya tidak dia, tapi rumah runtuh sebelumKami, membentuk sudah lebih dari kobaran api tebal, menyilaukan, membutakan.berdarah, pembakaran besar, di mana perempuan miskin tidaklagi menjadi sendiri merah coal, batubara daridaging manusia.Kami punya titik mendengar teriakan tunggal.Tapi seperti api memenangkan hanggar terdekat, saya pikir.tiba-tiba, saya kuda dan penunggangnya berlari menyampaikan hal itu.Hampir tidak ia telah membuka pintu kandang sebagai fleksibel tubuhcepat, melewati antara kaki, dan bergegas pada hidung.Itu Marius, melarikan diri dengan semua kekuatannya.Laki-laki, di kedua, muncul. Dia ingin menjalankan untukmenangkap sengsara; tetapi termasuk itu berhasiltitik, dan putus asa oleh kemarahan tak tertahankan, menghasilkan untuk salah satu dari initanpa berpikir, instan, gerakan yang tidak dapat atau memberikanatau ingat, ia meraih pistol saya tetap di tanah dekat nya,

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Yang telah dibakar
dan saya, tiba-tiba aku menebak mengucapkan:
- Marius
Dan lama dipahami. Dia tergagap:
- Oh! Yesus dan Maria! Itu sebabnya dia tidak datang.
Tapi pikiran mengerikan terlintas dalam pikiran saya. Aku menangis
- Celeste? Celeste?
Dia tidak menjawab, tapi rumah runtuh di depan
kita, sudah membentuk hanya api tebal, cerah, membutakan,
perdarahan, sebuah tumpukan kayu besar di mana wanita malang
harus itu sendiri yang batubara merah, batubara
daging manusia.
Kami tidak mendengar teriakan tunggal.
Tapi, api itu dibawa ke gudang terdekat, saya pikir,
tiba-tiba, kuda dan penunggangnya saya berlari membebaskannya.
Hanya telah ia membuka pintu stabil tubuh yang fleksibel
dan cepat, lewat itu antara kaki, bergegas pada hidung.
Itu Marius, melarikan diri dengan sekuat tenaga.
Man, kedua, terangkat. Dia ingin berlari untuk
menangkap penjahat; namun, menyadari bahwa ia akan mencapai
titik dan terganggu oleh kemarahan yang tak tertahankan, menyerah pada salah satu
gerakan ceroboh, snapshot, kita tidak dapat memprediksi
atau ingat ia meraih pistol saya tetap di tanah, dekat dengan dia